Meivakantie 2008

Donderdag 1 mei

Het mooie weer dat onze nieuwe vrienden Lea en Wim bij de Arme Klaren bestelden voor hun 1ste Linterse MH treffen is blijven hangen, net zoals mijn kriebels om er snel weer op uit te trekken. Helaas hebben we vorig jaar al toegezegd om vandaag naar een BBQ te gaan samen met mijn ouders, nuja het belooft een prettig weerzien te worden met de “kliek” jeugdvrienden van vader en moeder. Het is misschien al wel 15 jaar geleden dat we nog eens de hele groep samen zagen en die is ondertussen danig uitgebreid met ingehuwelijkte jonge mannen en meisjes en zelfs de eerste kleinkinderen zijn er al ! Aangezien we eerst aan dit evenement moeten deelnemen, dachten we met de mobilhome naar Niel-bij-As – in de Limburgse Kempen – te rijden en vandaar door te steken naar het witte stadje Thorn om Nederlands Limburg en de Maaskant te bezoeken. Maar op een of andere manier zijn we de voorbije dagen op het idee gekomen om er samen met Jan – de gescheiden vader van Jente, mijn petekind – even tussen uit te knijpen. Aangezien de kinderen pas vrijdag omstreeks 18 uur opgehaald worden door hun mama, stellen we het vertrek een dagje uit. Dit verlate vertrek kort ons weekend aardig in en daarom zullen we naar Altenahr rijden voor een korte trip: ongeveer 215 Km vanuit Leuven via de A2/E314 door Nederland richting Aachen.

Vrijdag 2 mei

De kinderen zijn gek op kamperen. Vorig jaar kocht Jan de camping-car van Cris zijn stiefvader over. We zijn dan in de zomer samen enkele dagen naar Durbuy geweest en brachten het weekend van 21 juli door op camping “l’Hirondelle” in Oteppe, met zijn grote speeltuin en openluchtbad een zaligheid voor de kinderen. Hoewel Jente een iglotentje en de camping-car ook heel leuk vindt, spreekt de mobilhome van peter Stijn toch nog meer tot zijn verbeelding. Aangezien wij sindsdien in een nieuwe MH hebben geïnvesteerd, is dat groot nieuws voor hem ! Al vroeg op de middag rijden we dus naar hun huis. Tuurlijk mogen jullie er ook eens in, kom we rijden eens naar het park van Tervuren: ravotten in de speeltuin, wandelen tot aan de vijvers en een ijsje ! Hun dag kan niet meer stuk, alhoewel… even over zes stappen ze met frisse tegenzin bij mama en haar nieuwe vriend in de auto. Even een pijnlijk moment maar dan stapt ook Jan in en volgen we onze ‘madamme’ richting Altenahr. In het vroege voorjaar van 2006 hebben we hier ook al eens gestaan met onze oude mobilhome, toen stonden we voor de nacht gewoon op de betaalparking aan de Tunnelstraße. We hadden wel even geïnformeerd in het plaatselijke Winzergenossenschaft of dit kon en gezien het laagseizoen zou er helemaal geen probleem zijn om daar te staan aldus de vriendelijke man, al helemaal niet wanneer we voor een degustatie even langs willen komen. Sindsdien zijn we nog een keer voor een dagtrip met de wagen tot ginder gereden – om een nieuwe lading Ahrwein in te slaan – en we merkten dat er enkele motorhomes geparkeerd stonden op de grote parking van de Seilbahn. Deze parking staat trouwens ook in de Campergids vermeld.

Het is ruim half negen vrijdagavond en het schemert al een heel klein beetje wanneer we ter plekke aankomen. Aan de linkerzijde van het asfaltplein staan een handjevol woonwagens en caravans, getrokken door de oltimer-tractoren van een clubje “Alt-Treckerfreunde”. Wij parkeren langs de Ahr aan de overzijde van het plein, nog even waterpas zetten en snel de schotelantenne uitrichten. We staan. Het is nog lekker warm buiten en terwijl ik aan een laat avondmaal begin, stapt Jan even het plein af om een blik te werpen op de omgeving. Aan de overzijde van het riviertje, achter de spoorweg staan nog motorhomes en caravans in het groen weet hij, we overwegen om daar dan ook gaan te staan. Snel besef ik dat deze niet op ‘Parkplatz II’ staan, over het houten < 2T brugje over de Ahr, maar op de camping daarachter. Ook de kabellift steekt hem de ogen uit: fantastisch, daar gaan we morgen in… Mooi niet denk ik bij mezelf, te voet naar boven wil ik gaan maar in zo een stoeltjeslift krijg je mij niet ! De meeste cafeetjes zijn al dicht wanneer we na een copieuze maaltijd nog even door het dorp slenteren. In de Kristallspiegelsaal van Hotel Lang en de plaatselijke Wild Horses Saloon daar net tegenover lijkt er nog wat te bewegen. Hoewel een walsje met een van de talrijke Tanz-im-Spiegelsaal-bomma’s zeer aanlokkelijk oogt, stappen we toch maar binnen bij het cow-boy volkje. Het is al ver voorbij middernacht wanneer we eindelijk terug komen bij de mobilhome voor een veel te korte nacht…

Zaterdag 3 mei

Bij het krieken van de dag, maken de oude tractoren zich op om te vertrekken. Ik merk er niets van maar wanneer ik tegen 11 uur eindelijk uit de alkoof tuimel, weet Jan me te vertellen dat een van die oude trekkers behoorlijk wat moeite had om gestart te raken. Waar is de tijd dat wij ’s morgens een halve camping wekten bij het starten van van onze brullende transit. Het plein staat op dit uur van de dag al aardig vol geparkeerde wagens van dagjestoeristen, sportvissers en wandelaars. Vooraan staat een bordje tegen de auto van de Seilbahn uitbaters geposteerd: Wohnmobil 5 euro. We kopen een kaartje, want we blijven nog tot de morgen. Nu eerst een fikse klim naar de burchtruïne, onderweg wipt Cris nog even binnen om een tafeltje te reserveren in Weingasthaus Schäferkarre, een stemmig restaurant met traditionele keuken en echt wel heel vriendelijke mensen. Voor we de tocht naar boven aanvatten, wil ik mijn lichte kater toch nog even verdrinken in een grote kop koffie op het zonnige Gaspari-terras. Het is straffe koffie, maar zelfs die krijgt de mist niet uit mijn arme hoofd verdrongen en de zon brandt er onbarmhartig op los. Het is middag geworden en Cris wil een stukje Schwarzwalder kirschtorte, ikzelf verjaag tenslotte het venijn in mijn kop met een ‘lieflijke’ witte wijn – medicinaal gebruik. Wanneer we na het bezoek aan de burchtruïne terug beneden in het dorp komen, halen Jan en Cris hun meest overtuigende argumenten boven om ook mij in die kabellift te krijgen. Geen haar op mijn hoofd… gaan jullie maar ik zal ondertussen de afwas wel doen en de mobilhome wat opkuisen. Er zijn nog twee MH’s naast ons komen staan: vlak naast ons een Duitser en daarnaast landgenoten. Ik loop even om: niemand thuis bij de buren. Auto’s rijden af en aan op de parking, het zal niemand storen wanneer ik ondertussen even de stroomgroep laat draaien om te stofzuigen en de huishoudbatterij wat bij te laden. In afwachting van Jan en Cris, die zich boven op de wijnberg wel lijken te vermaken, slenter ik tot aan de gemeentelijke camping die Jan gisteren al uit de verte had gezien. Best wel leuk en zeker bij prijs voor wie langer in Altenahr wil verblijven, misschien komen we hier wel eens staan maar nu zit hij precies sjokvol met Nederlanders die van hun Mei-vakantie genieten in het Arhtal.

Zondag 4 mei

Zondagmorgen zijn we met zijn drieën heel wat vroeger uit de veren, we pakken alles in en rijden een stukje langs de Ahr tot in Mayschoß. Aan de Ahrrotweinstraße ter hoogte van de Mayschosser Weinkeller en vlak bij het treinstation ligt een grote camperplaats waar we nog even een kijkje gaan nemen vooraleer de weg naar huis terug aan te vatten. Er staan enkele tientallen campers, zelfs enkele caravans achter de afgelijnde parkeerplaatsen op het grint naast een wijngaard. Onder de luifels van de meeste Wohnmobile staan tafels en stoelen, of liggen mensen op een ligzetel te zonnen. De container puilt uit, het is hier de voorbije dagen zichtbaar druk geweest. We betalen ons parkeergeld aan de uitbater van het aangrenzende minigolfje; omdat we morgen terug moeten gaan werken en dus niet blijven staan voor de nacht moeten we maar de helft betalen: 2,50 euro. Het is halfweg de voormiddag en na een stevige bruch en de bijhorende vaat, wandelen we voorbij de de toegang tot het deel van de parking waar eigenlijk enkel autobussen mogen parkeren; daar staat een sanizuil waar je kan lozen en vers water inslaan met muntstukken. Nog even op verkenning door het dorp en dan terug naar eigen land…

Volgende week is het Pinksteren en weer een verlengd weekeinde !